Seguramente a maioría coñecedes a historia de San Nicolas de orixe grego que viviu nos séculos III e IV e chegou a ser bispo no que hoxe é Turquía. Naceu nunha familia acomodada e sobreviviu a unha epidemia na que morreron os seus pais. Isto cambiou por completo a súa vida e, a partires dese momento centrouse en axudar aos pobres, enfermos e as persoas que sufrian en xeral. Grazas a súa xenerosidade pronto acadou sona de persoa bondadosa e doador de agasallos. A tradición de deixar os calcetíns colgados da cheminea toda a noite para que Papá Noel os enchera de regalos parece que tamén procede de San Nicolas, era normal deixar os calcetíns secando diante da cheminea, San Nicolas lanzou ouro a través dunha ventá para axudar a unha familia e por casualidade caeu nos calcetíns.
No século XVII a tradición de San Nicolás cruzou o charco de man dos holandeses que se estableceron na cidade que hoxe é New York, eles tiñan a celebración de Sinterklaas cada 5 de xaneiro, este mito era unha mestura de San Nicolás e dunha figura pagana relacionada co deus Odín. En América o nome evolucionou ata converterse en Santa Claus.
Pero a tradición que case ninguén coñece é a que procede de Finlandia, das terras laponas,o pobo Sami de Laponia, unha das máis vellas culturas indíxenas do mundo. Parece ser que aos renos lles gusta comer Amanitas muscarias e os lapóns tamén o facían pero, para asegurarse que a droga non lles faría outro tipo de danos non desexados deixaban que os renos procesaran primeiro os tóxicos a traveso do seu corpo e despois bebían o seu mexo, deste xeito aseguraban a dose que inxerían e o efecto alucinóxeno que perseguían. Cando bebían os ouriños alucinaban e crían que voaban. Según o Dr Edwards de aí procede a tradición de que Papa Noel ía voando nun trineo tirado por renos.
Feliz Nadal
Esto é o que veían os lapóns despois de tomar Amanita muscaria je,je!
No hay comentarios:
Publicar un comentario